همراهی مربی مجرب کوهنوردی با سابقه صعود چندین قله ۶۰۰۰، ۷۰۰۰، ۸۰۰۰
تور صعود به قله مراپیک یکی از چالش‌برانگیزترین و در عین حال جذاب‌ترین برنامه‌های کوهنوردی در دنیا است. این قله ۶۴۷۶ متری، که در نپال و در رشته‌کوه هیمالیا واقع شده، نه تنها مناظری شگفت‌انگیز از کوه‌های بلند جهان را به نمایش می‌گذارد، بلکه به عنوان یکی از قله‌های محبوب برای کوهنوردان مبتدی و حرفه‌ای شناخته می‌شود. در باشگاه کوهنوردی چکاد تورهای کوهنوردی متنوعی برای شما موجود است که می توانید ان را رزرو و از قبل برای پیمایش ان با مربی و راهنما اقای مصطفی احسان پور پلن اختصاصی برای رسیدن و صعود به قله مد نظرتان را کسب کنید.
در ادامه قصد داریم به تمام جنبه‌های صعود به قله مراپیک Mera peak، از جمله مسیرهای مختلف، نکات ایمنی، تجهیزات مورد نیاز، و تجربیات کوهنوردان بپردازیم.
قله مراپیک در بخش ماهالانگور هیمالیا، در نپال واقع شده است. این قله با ارتفاع ۶۴۷۶ متر از سطح دریا، در نزدیکی قله‌های بزرگی همچون اورست و چوآیو قرار دارد و به یکی از مقصدهای محبوب برای علاقه‌مندان به کوهنوردی در ارتفاعات بالا تبدیل شده است. این قله سه قله اصلی دارد: قله شمالی، قله مرکزی، و قله جنوبی. مسیر صعود به قله مراپیک معمولاً از جبهه جنوب غربی آغاز می‌شود که با یخچال‌های عظیم خومبو و مرا پوشیده شده است.
برای بسیاری از کوهنوردان، صعود به قله مراپیک به معنای دستیابی به یک آرزوست. این قله، اگرچه به اندازه قله اورست مشهور نیست، اما مناظری بی‌نظیر و تجربه‌ای فراموش‌نشدنی را برای کسانی که آن را فتح می‌کنند به ارمغان می‌آورد. هرچند که قله مراپیک به اندازه سایر قله‌های هیمالیا چالش‌برانگیز نیست، اما صعود به قله مراپیک Mera peak نیازمند آمادگی جسمانی، آشنایی با تکنیک‌های یخچالی، و تجربه در ارتفاعات بالاست.
مسیر اصلی صعود کوه مراپیک Mera peak از طریق یخچال خومبو و یخچال مرا است که مسیر پیچیده‌ای با شیب‌های یخی تا ۷۰ درجه و شکاف‌های خطرناک دارد. به همین دلیل، این مسیر نیازمند دقت و تجربه بالای کوهنوردی است. علاوه بر این، مسیرهای دیگری نیز وجود دارند که از طریق لوکلا به سمت قله هدایت می‌کنند. این مسیرها از جبهه شرقی به سمت قله‌های جداکننده دره هینکو می‌روند.
یکی از مهم‌ترین عوامل در صعود به قله مراپیک، هم هوایی مناسب است. ارتفاعات بالا، کمبود اکسیژن، و هوای سرد می‌توانند برای کوهنوردان چالش‌هایی ایجاد کنند که تنها با صرف زمان و استراحت کافی می‌توان با آنها مقابله کرد. بسیاری از کوهنوردان به منظور سازگاری با ارتفاع، مدت زمانی را در کمپ‌های مختلف در ارتفاعات بالا سپری می‌کنند تا بدنشان بتواند به شرایط جدید عادت کند.
تجهیزات مناسب برای صعود به قله مراپیک از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. برخی از مهم‌ترین تجهیزات مورد نیاز شامل طناب، کرامپون، کلاه ایمنی، دستکش‌های مقاوم در برابر سرما، و یخچال‌های یخی برای عبور از مسیرهای برفی و یخ‌زده هستند. به علاوه، داشتن یک چادر مقاوم در برابر برف و سرما، کوله‌پشتی مناسب برای حمل غذا و لوازم ضروری، و لباس‌های ویژه برای مقابله با شرایط سخت نیز ضروری است.
یخچال‌های هیمالیا به‌طور طبیعی پیچیده و خطرناک هستند و تغییرات آب و هوایی در این منطقه به سرعت می‌تواند خطراتی را به دنبال داشته باشد. به همین دلیل، کوهنوردان باید همیشه از وضعیت آب و هوایی به‌روز مطلع باشند و برای شرایط اضطراری آماده باشند. همچنین، به دلیل وجود شکاف‌ها و یخچال‌های شکننده، اهمیت استفاده از راهنمایان محلی و شرپاها در طول مسیر صعود دوچندان می‌شود.
راهنمایان محلی با تجربه، در مسیرهای کوهنوردی در هیمالیا نقش بسیار مهمی ایفا می‌کنند. آنها نه تنها در انتخاب مسیر صحیح کمک می‌کنند بلکه به ایمنی تیم‌ها در طول صعود و فرود نیز توجه ویژه‌ای دارند. استفاده از شرپاها برای کوهنوردان غیرمحلی، به ویژه در مسیرهای پیچیده مانند مسیر جنوب غربی قله مراپیک، توصیه می‌شود.
صعود به قله مراپیک یکی از چالش‌برانگیزترین تجربه‌های کوهنوردی در دنیا است. این قله با ارتفاع ۶۴۷۶ متر در هیمالیا قرار دارد و با مناظر شگفت‌انگیزی که در طول مسیر پیش روی کوهنوردان قرار می‌گیرد، به یکی از مقاصد محبوب برای علاقه‌مندان به کوهنوردی تبدیل شده است. برای رسیدن به قله مراپیک، علاوه بر آمادگی جسمانی و تجهیزات مناسب، آشنایی با مراحل صعود و فرود از قله مراپیک نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
اولین مرحله از در تور صعود به قله مراپیک، رسیدن به روستای کوهستانی لوکلا است. لوکلا یک پایگاه مهم برای شروع سفر به قله مراپیک است که دسترسی به آن از طریق پرواز به این منطقه یا از طریق پیاده‌روی طولانی امکان‌پذیر است. پس از رسیدن به لوکلا، کوهنوردان به سمت کمپ‌های ابتدایی حرکت می‌کنند. این کمپ‌ها در ارتفاعات مختلف قرار دارند و به کوهنوردان فرصتی برای هم هوایی و سازگاری با ارتفاع می‌دهند. به طور معمول، این فرایند ممکن است چند روز به طول انجامد.
پس از رسیدن به کمپ‌های اولیه، مرحله مهم هم هوایی آغاز می‌شود. در این مرحله، بدن باید به شرایط ارتفاع و کمبود اکسیژن عادت کند. کوهنوردان معمولاً چند روز در کمپ‌های مختلف استراحت می‌کنند تا بدنشان بتواند به ارتفاعات بالاتر عادت کند. این فرآیند شامل خوابیدن در ارتفاعات بالا، پیاده‌روی‌های کوتاه در اطراف کمپ، و استراحت برای جلوگیری از بیماری ارتفاع است.
پس از اتمام مراحل هم هوایی، تیم کوهنوردی به صعود اصلی از کمپ‌های مرتفع به سمت قله شروع می‌کند. مسیر صعودبه کوه مراپیک از کمپ‌های بالا به قله شامل عبور از شیب‌های یخی و برفی است. در این مرحله، استفاده از تجهیزات یخچالی مانند کرامپون، یخ‌شکن‌ها و طناب ضروری است. مسیر اصلی صعود از طریق یخچال خومبو و یخچال مرا است که برخی از قسمت‌های آن شیب‌های بسیار تند و خطرناک دارند. در این بخش از صعود، تیم باید دقت زیادی به خرج دهد تا از خطرات ناشی از شکاف‌های یخی و شیب‌های تند جلوگیری کند.
پس از عبور از مسیرهای دشوار و رسیدن به قله، کوهنوردان به هدف خود دست می‌یابند. قله مراپیک مناظری شگفت‌انگیز از هیمالیا و قله‌های بلند مانند اورست و چوآیو را پیش چشم کوهنوردان قرار می‌دهد. این لحظه برای هر کوهنوردی لحظه‌ای فراموش‌نشدنی است که با تلاش و پشتکار به آن دست یافته‌اند.
پس از دستیابی به قله، فرود از قله مرحله بعدی است. فرود از قله مراپیک به همان اندازه صعود آن چالش‌برانگیز است و نیاز به دقت و آمادگی دارد. این مرحله شامل بازگشت از مسیرهای یخ‌زده و شیب‌های برفی به کمپ‌های پایین‌تر است. فرود باید با احتیاط و با استفاده از طناب و دیگر تجهیزات ایمنی انجام شود. پس از رسیدن به کمپ‌ها، استراحت و بازیابی انرژی ضروری است.
پس از تکمیل فرود و بازگشت به کمپ‌های پایین‌تر، کوهنوردان به سمت لوکلا حرکت می‌کنند. این بازگشت می‌تواند از طریق مسیرهای موجود یا پرواز از لوکلا به شهر کاتماندو باشد. پس از پایان سفر، کوهنوردان می‌توانند از تجربه بی‌نظیر خود در صعود به قله مراپیک لذت ببرند و به خانه بازگردند.
صعود به قله مراپیک (Mera Peak) به عنوان یکی از محبوب‌ترین قله‌های ۶۰۰۰ متری نپال، تجربه‌ای فراموش‌نشدنی برای کوهنوردانی است که به دنبال ماجراجویی در دل رشته‌کوه هیمالیا و فتح قلهای مستقل در دل طبیعت وحشی هستند. در ادامه، برنامه‌ای دقیق و مرحله به مرحله از ورود شما به نپال تا صعود نهایی به قله و بازگشت به ایران ارائه شده است.
در روز نخست، پس از ورود به فرودگاه بین‌المللی تریبهوان کاتماندو، تیم استقبال ما شما را به گرمی خوش‌آمد گفته و با ترانسفر اختصاصی به هتل در منطقه توریستی تامل (Thamel) منتقل می‌کند. فرصتی برای استراحت، رفع خستگی پرواز و آشنایی ابتدایی با فرهنگ نپال خواهید داشت.
روز دوم به گشت‌و‌گذار فرهنگی در شهر اختصاص دارد. بازدید از مکان‌های تاریخی مانند معبد سوايامبونات (معبد میمون‌ها)، پاشوپاتینات و استوپای بودانات از برنامه‌های ما خواهد بود. عصرگاه مراسم خوش‌آمدگویی سنتی با حضور راهنمایان و اعضای تیم برگزار می‌شود تا با روند سفر آشنا شوید.
صبح زود با هواپیمای کوچک و هیجان‌انگیزی به سمت فرودگاه کوهستانی لوکلا پرواز می‌کنیم. پس از صرف صبحانه‌ای سبک، پیمایش ما به سمت چوتانگا (Chuthanga) آغاز می‌شود. مسیری پوشیده از جنگل‌های انبوه و روستاهای شرپا.
مدت پیمایش: حدود ۴–۵ ساعت
امروز یکی از روزهای چالش‌برانگیز سفر است. با عبور از گردنه Zatrwa La به ارتفاع بیش از ۴۶۰۰ متر می‌رسیم. پس از عبور از این گردنه، وارد مراتع سرسبز و منطقه Thuli Kharka می‌شویم. مناظر پانورامای قله‌های هیمالیایی در مسیر، چشم‌نواز خواهد بود.
پیمایش امروز از میان جنگل‌های کاج و رودخانه‌های کوهستانی ادامه پیدا می‌کند تا به Kothe (۳۶۰۰ متر) برسیم. این منطقه محل اقامت شبانه ماست و فرصتی برای استراحت و تجدید انرژی پیش از ورود به ارتفاعات بالاتر است.
با عبور از دره هینکو، به سمت Thaknak (۴۳۵۰ متر) حرکت می‌کنیم. مسیر امروز پر از مناظر یخچال‌های کوهستانی و جریان‌های آب یخ‌زده است. در طول مسیر، قله‌های بلند و صخره‌ای مانند Mera La قابل مشاهده هستند.
با ادامه صعود، وارد منطقه Khare (۵۰۰۰ متر) می‌شویم که آخرین کمپ قبل از کمپ ارتفاع بالا (High Camp) و قله است. این روز با شیب نسبتاً تند و افزایش ارتفاع همراه است. اما مناظر یخچال مرا و قلل اطراف، پاداش مسیر دشوار خواهند بود.
روز هشتم به هم‌هوایی و تمرین تکنیک‌های صعود یخچالی اختصاص دارد. با استفاده از تجهیزات فنی مثل کرامپون و یومار، آموزش عبور از مسیرهای برفی و یخی را تجربه خواهید کرد. این روز نقش کلیدی در آمادگی فیزیکی و ذهنی برای صعود ایفا می‌کند.
پیمایش از خاره به High Camp (حدود ۵۸۰۰ متر)، یکی از سخت‌ترین روزهاست. با استفاده از طناب ثابت، از شیب‌های یخی عبور می‌کنیم و شب را در چادرهای کوهستانی با چشم‌اندازهای نفس‌گیر می‌گذرانیم. تغذیه مناسب و استراحت کافی در این شب اهمیت بالایی دارد.
صبح زود و در تاریکی شب، صعود نهایی به قله مراپیک (۶۴۷۶ متر) آغاز می‌شود. این صعود حدود ۶ تا ۸ ساعت زمان می‌برد. پس از رسیدن به قله و تماشای منظره خیره‌کننده قلل اورست، لوتسه و چو اویو، مسیر بازگشت به Khare را در پیش می‌گیریم.
با انرژی بالا و روحیه‌ای شاد، به سمت Kothe فرود می‌آییم. مسیر نزولی است و فرصت مناسبی برای لذت بردن از چشم‌اندازها و عکس‌برداری خواهد بود.
پیمایش از دره‌ها و جنگل‌های کاج، مسیر بازگشت به Thuli Kharka را تشکیل می‌دهد. در این شب، آخرین شب اقامت ما در دل کوهستان خواهد بود.
با عبور مجدد از گردنه Zatrwa La، وارد منطقه لوکلا می‌شویم. این روز فرصت خداحافظی با کوهستان و تیم محلی شرپا است. شب را در اقامتگاهی در لوکلا سپری می‌کنیم و برای پرواز فردا آماده می‌شویم.
با پرواز کوتاه اما پرهیجان به کاتماندو بازمی‌گردیم. پس از انتقال به هتل، بقیه روز آزاد است تا از فروشگاه‌های محلی خرید سوغاتی انجام دهید یا در رستوران‌های نپالی غذا میل کنید.
روز پایانی سفر با انتقال به فرودگاه بین‌المللی تریبهوان و پرواز بازگشت به ایران به پایان می‌رسد. سفری پر از خاطره، چالش، یادگیری و فتح قلهای از قله‌های بزرگ هیمالیا.
لوازم کوهنوردی سنگین
لوازم فنی
شرکت کوهنوردی چکاد
همراه ماجراجویی شما
اطلاعات تماس
اعتماد شما افتخار ماست
دیدگاهتان را بنویسید